احتمالا شنیده اید که میوه های خشک در طول دوران بارداری چقدر مفید می باشند.
آیا هوس آلو بخارا کرده اید و نمی دانید که چه تاثیری بر جنین و خودتان دارد؟
آلو بخارا چیست؟
آلو بخارا یکی از سالم ترین غذاهایی است که می توانید در دوران بارداری میل کنید. خوشبختانه آلو بخارا دارای هیچ گونه عارضه جانبی نمی باشد.
مزیت های خوردن آلو بخارا در دوران بارداری
۱ . از یبوست پیشگیری می کند و به حرکت روده کمک می کند
وقتی باردار هستید، احتمالا به دلیل تغییرات هورمونی دچار یبوست شوید. در طول بارداری بدن شما استروژن تولید می کند تا این اطمینان حاصل شود که بدن به طور مناسبی رشد می کند. همین امر موجب یبوست می شود. پروژسترون هورمون دیگری می باشد که بدن در طول بارداری رهاسازی می کند. پروژسترون باعث شل شدن عضلات می شود.
۲٫ پیشگیری از کم خونی و افزایش سطوح آهن بدن
آهن یکی از مواد مغذی اصلی می باشد که برای رشد مناسب جنین ضروری می باشد. وقتی باردار هستید، نیاز بدن شما به آهن افزایش می یابد. باید برای مبارزه با کم خونی میوه هایی مانند آلو بخارا را وارد رژیم غذایی خود کنید. خوردن آلو بخارا از بروز کم خونی در طول بارداری پیشگیری می کند.
۳٫ کنترل فشار خون و مبارزه با افسردگی
آلو حاوی پتاسیم می باشد که به کاهش فشار خون کمک می کند. همچنین به مبارزه با افسردگی و اضطراب کمک می کند. بتاکاروتن و ویتامین آ موجود در موجود در آلو به رشد رشد چشم جنین کمک می کند.
۴٫ پیشگیری از درد مفاصل
شاید در طول دوران بارداری درد مفاصل و گرفتگی عضلات را تجربه کنید. خوردن آلو بخارا از درد مفاصل و گرفتگی عضلات در دوران بارداری پیشگیری می کند و یا از علائم آن می کاهد.
۵٫ درمان تهوع
خوردن آلو بخارا در طول بارداری می تواند از حالت تهوع در دوران بارداری پیشگیری کند.
خوردن بیش از حد آلو بخارا ممکن است باعث اسهال شود.
دکتر شاداب صفرزاده خسروشاهی در گفتوگو با تسنیم، درباره راهکارهای پیشگیری از پوسیدگی دندان اظهار داشت: از دیرباز جایگاه دندانپزشکی در زندگی انسان نهتنها محدود به رفع درد و ناراحتی سیستم جونده نبوده، بلکه از سالهای نخستین حیات بشر، علم دندان، عملکرد، تناسب و زیبایی را با سلامت فردی همراه ساخته و علاوه بر آن در زندگی مدرن، پیشگیری و ممانعت از پوسیدگی و نهایتاً از دست رفتن دندان، اهمیتی دوچندان به علم دندانپزشکی بخشیده است، بهنحوی که شاید تأکید انسان مدرن امروز، بیشتر بر حفظ و نگهداری سالم دندان، ضمن توجه به زیبایی است تا صرفاً درمان دندانها.
وی ادامه داد: دانش پیشگیری در حال حاضر متمرکز بر بررسی اولیه عواملی است که میتوانند در بروز پوسیدگی نقش داشته باشند. این عوامل شامل: باکتریهای موجود در پلاک، مصرف کربوهیدرات قابل تخمیر، ترکیبات بزاق و روشهای بهداشت دهان و بیماریهای سیستمیک بیمار است.
صفرزاده خسروشاهی گفت: توصیه به استفاده از مواد پیشگیری از پوسیدگی، با توجه به سابقه بیمار و اینکه وی با توجه به فعالیت پوسیدگی در کدام دسته از بیماران قرار میگیرد، انجام میشود. همچنین مواد پیشگیری به دو دسته کلی از نظر نحوه کاربرد طبقهبندی میشوند: مواد قابل استفاده توسط خود بیمار و موادی که توسط دندانپزشک تجویز و استعمال میشوند.
دو بار مسواکزدن حتماً انجام شوداین متخصص ترمیمی دندانپزشکی تصریح کرد: روشهایی که توسط خود بیمار انجام میشوند شامل استفاده از محصولات حاوی فلوراید، قندهای ضدپوسیدگی و کنترل رژیم غذایی پوسیدگیزا بوده و روشهایی که پزشک در مطب برای بیمار انجام میدهد، استفاده از انواع وارنیش، ژل و سیلنتها را شامل میشود. همچنین دو بار مسواک زدن با خمیر دندان حاوی فلوراید، متداولترین و آسانترین روش کنترل پوسیدگی خانگی است.
صفرزاده خسروشاهی گفت: نخ دندان برای افراد با فضاهای بین دندانی بسته و مسواکهای اینترپروگزیمال برای بیماران پریودنتال تجویز میشوند. همچنین خمیردندانهای آنتیمیکروبیال حاوی آمین یا یون قلع مانند آمین فلوراید یا استانوس فلوراید نیز در ممانعت از تجمع باکتریال مفید هستند. علاوه بر این در بیماران با ریسک بالای پوسیدگی، استفاده از خمیردندان حاوی تریکلوزان بهعلت ممانعت از متابولیسم باکتریال مفید است.
افراد با پوسیدگی بالای دندانی، خمیردندانهای حاوی ۵۰۰۰ppm استفاده کننداین متخصص ترمیمی دندانپزشکی افزود: مقدار فلوراید در خمیردندان، وابسته به ریسک پوسیدگی در بیمار است. در بیماران با ریسک پایین، استفاده از خمیردندان حاوی ۱۱۰۰ppm کافی است اما در بیماران با ریسک بالای پوسیدگی، نیاز به ۵۰۰۰ppm است. متداولترین نوع ژل خانگی، سدیم فلوراید ۱/۱ درصد که در بیماران بزرگسال با ریسک بالا و کودکان بالای ۶ سال تجویز میشود. دهانشویه های سدیم فلوراید نیز با درصدهای ۰۵/۰ و ۲/۰ موجود هستند که بسته به ریسک پوسیدگی افراد بهصورت روزانه یا هفتگی استفاده میشوند.
صفرزاده خسروشاهی بیان داشت: همچنین محصولات حاوی قندهای ضدپوسیدگی زایلیتول مانند آدامس که بر اساس عدمتوانایی متابولیزاسیون توسط باکتری، از پوسیدگی ممانعت میکنند، یعنی ۲ عدد با هم و هر بار بهمدت حداقل ۵ دقیقه و سه بار در روز، ترجیحاً پس از هر وعده غذایی توصیه میشوند. همچنین سایر مواد حاوی زایلیتول نیز مانند آبنبات و شربتها نیز در دسترس هستند.
این متخصص ترمیمی دندانپزشکی گفت: همچنین دهانشویهها و خمیرهای حاوی کلسیم یا مواد مشابه ساختار دندان نیز بهصورت خانگی و توسط بیمار قابل استفاده هستند. موادی همچون نانوهیدروکسی آپاتایت، تریکلسیم فسفات و آمورفوس کلسیم فسفات در ساختار خمیردندانها یا بهشکل خمیرهای تقویت کننده ساختار دندان بهکار میروند.
صفرزاده خسروشاهی ادامه داد: بهدنبال مصرف محصولات حاوی آمورفوس کلسیم فسفات، نمکهای کلسیم و فسفات با بزاق آمیخته شده و پس از تجزیه، یونهای کلسیم و فسفات آزاد میکنند و سپس فرم کریستالین پایدار آنها، هیدروکسی آپاتایت و فلوئورو آپاتیت روی دندان شکل میگیرند که ساختارهای پایهای و مستحکم دندان بوده و باعث تقویت آن میشوند.
تأثیر رژیم غذایی در پیشگیری از پوسیدگی دندانیوی گفت: علاوه بر مراقبتها و بهداشت دهان، کنترل رژیم غذایی توسط بیمار نیز به پیشگیری از پوسیدگی کمک میکند. ارتباط بین میانوعدهها و بروز پوسیدگی ثابت شده است. مصرف میانوعدههای شیرین مشخصاً ریسک پوسیدگی را بالا میبرد. بهترین توصیه به بیماران، جایگزین کردن میانوعدههای شیرین با تنقلات غیرقندی و کمچرب مانند سبزیجات، میوههای تازه و غلات کامل است.
این متخصص ترمیمی دندانپزشکی با بیان اینکه اما در بیماران نیازمند توجهات بیشتر یا افراد ناتوان، کاربرد مواد پیشگیری توسط دندانپزشک، مفیدتر است، تصریح کرد: روشهای حرفهای که توسط دندانپزشک انجام میشوند شامل کاربرد ژل فلوراید ۲۳/۱ APF یا NaF دو درصد بهمدت ۴ دقیقه دو تا چهار بار در سال و وارنیش فلوراید در نواحی مستعد پوسیدگی دو تا چهار بار در سال است.
روش جدید پیشگیری از پوسیدگی دندانی در ایرانصفرزاده خسروشاهی گفت: نهایتاً در صورتی که همه شرایط برای روشهای محافظهکارانه فراهم باشد، میتوان نواحی مستعد پوسیدگی در سطح جونده دندان را با مواد مخصوص سیلنتتراپی مسدود کرد، این مواد پوشاننده میتواند شامل کامپوزیت،گلاس آینومر یا مواد مخصوص سیلنتتراپی باشد. همچنین اخیراً استفاده از رزینهای با ویسکوزیته کم جهت نفوذ به خلل و فرج مینا که نشانه آغاز پوسیدگی است، بهعنوان روش پیشگیری مفیدی برای ممانعت از تشکیل پوسیدگی مورد تأیید قرار گرفته و بهعنوان روشی موفق در نظر گرفته میشود که میتوان آن را جایگزین بسیاری از روشهای درمانی تهاجمی کرد.
این متخصص ترمیمی دندانپزشکی خاطرنشان کرد: در نهایت، شرایط بیمار از لحاظ سلامت، مراقبت دهانی و وضعیت اجتماعی اقتصادی بهعنوان عناصر کلیدی در تعیین روشهای پیشگیری و مراقبت در نظر گرفته شده و بهترین راهکار برای وی تجویز میشود.
دانه کنجد اگرچه به نظر ریز و کوچک می رسد اما مزایای زیادی برای سلامتی شما دارد. این دانه های کوچک در دوران باستان به خاطر مزایایی که داشتند همانند طلا با ارزش بودند. در این مقاله قصد داریم چند مورد از خواص دانه کنجد را با هم مرور کنیم. پس همراه ما باشید.
دانه کنجد سرشار از پروتئین است:دانه های کنجد سرشار از پروتئین با کیفیت هستند. پروتئین ۲۰ درصد از دانه کنجد را تشکیل می دهد. به ازای هر اونس از دانه کنجد، ۴.۷ گرم پروتئین در آن وجود دارد.
به پیشگیری از دیابت کمک می کند:دانه های کنجد حاوی منیزیم و سایر مواد مغذی هستند. روغن کنجد می تواند از دیابت پیشگیری کند و قادر است گلوکز پلاسما را در دیابت بسیار حساس بهبود ببخشد.دانه کنجد باعث کاهش فشار خون می شود:
مطالعات انجام شده بر روی دانه کنجد نشان می دهد که روغن کنجد قادر است فشار خون در افراد دیابتی را پایین بیاورد. دانه های کنجد سرشار از منیزیم هستند. منیزیم یک ماده مغذی کلیدی برای کمک به کاهش فشار خون است. ما عادت کردیم از دانه کنجد سفید برای پخت و پز استفاده کنیم اما دانه کنجد سیاه مواد مغذی بیشتری دارد.
سطح کلسترول خون را پایین تر می آورد:دانه کنجد به سطح کلسترول خون کمک می کند زیرا در برگیرنده فیتوسترول هایی است که تولید کلسترول را مسدود می سازد. دانه کنجد سیاه فیتوسترول بالاتری دارد.
برای هضم و گوارش بسیار خوب است:محتوای بالای فیبر در دانه کنجد می تواند به هضم و گوارش مواد غذایی کمک کند.
می توان از آن برای داشتن پوستی سالم تر استفاده کرد:محتوای بالای روی در دانه های کنجد به تولید کلاژن کمک می کند. همانطور که می دانید کلاژن باعث ایجاد الاستیسیته می شود و به ترمیم بافت های آسیب دیده بدن کمک می کند. مصرف منظم روغن کنجد سرطان پوست را کمتر می کند.
باعث افزایش سلامت قلب می شود:روغن دانه کنجد با پیشگیری از ضایعات آترواسکلروتیک به کمک آنتی اکسیدان و ضد تورم شناخته شده به عنوان سسامول، باعث بهبود سلامت قلب می شود.
از سرطان پیشگیری می کند:کنجد در برگیرنده ترکیبات ضد سرطانی همچون اسید فیتیک،منیزیم و فیتوسترول هاست. دانه های کنجد بیشتر از سایر دانه ها و آجیل ها فیتوسترول دارند.
به کاهش اضطراب کمک می کند:دانه های کنجد حاوی مواد معدنی منیزیم و کلسیم هستند که خاصیت کاهندگی استرس را دارند. کنجد همچنین در برگیرنده ویتامین های آرام بخش تیامین و تریپتوفان است که به تولید سروتونین کمک می کند. سروتونین به کاهش درد، بهبود خلق و خو و افزایش خواب عمیق کمک می کند.
کم خونی را کمتر می کند:دانه های کنجد سیاه سرشار از آهن هستند. این دانه ها برای افرادی که به کم خونی و ضعف مبتلا هستند توصیه می شود.
از آسیب تابش به DNA محافظت می کند:سسامول در دانه کنجد و روغن کنجد می تواند از اسیبی که توسط تابش بر روی DNA وارد می شود محافظت کند.
آرتریت را تسکین می بخشد:مس بالایی که در دانه های کنجد وجود دارد از آرتریت پیشگیری کرده و درد آن را تسکین می بخشد. همچنین این دانه ها استخوان ها ، مفاصل و رگ های خونی را قوی تر می سازند.
کبد شما را در برابر الکل محافظت می کند:دانه کنجد از تاثیرات الکل بر روی کبد می کاهد و به داشتن کبدی با عملکرد سالم کمک می کند.
از ایجاد چین و چروک پیشگیری می کند:روغن دانه کنجد از اسیب اشعه ماوراءبنفش خورشید جلوگیری می کند و مانع از ایجاد چین و چروک و لک بر روی صورت می گردد.
سلامت استخوان ها را بیشتر می کند:یک مشت دانه کنجد کلسیم بیشتری نسبت به یک لیوان شیر دارد. محتوای بالای روی در این دانه ها نیز می تواند چگالی مواد معدنی استخوان ها را بیشتر کند.